تاثیر تغییر تعداد دهانه در پل های مورب دارای جداساز هسته سربی در زمین لرزه های با تحریک چند جهته

پلهای مورب در ایران همانند دیگر نقاط جهان به دلیل تراکم خودروها و نیاز به گسترش جادهها کاربرد روز افزونی یافته است. تخریب اینگونه پلهای عظیم شاهراه ها و داخل شهرها در اثر زلزله های مختلف در کشورهای بزرگ بیانگر ضعفهای موجود در آیین نامه ها و نادیده گرفتن نکته های موجود درطراحی بوده است . لزوم طراحی با دقت بالا در پل ها و نبود ضرایب مناسب در آیین نامه ها جهت تاثیر اثر مولفه قائم زلزله و همچنین بررسی تاثیر میراگر های لرزه ای جز موضوعات مهم در ساخت و اجرای پل های مورب می باشد .تغییر در تعداد دهانه ها و همچنین اندازه دهانه ها می تواند فاکتور موثری در کاهش هزینه ها قرار گیرد البته در صورتی که این فاکتور مهم با دقت و با توجه به جلوگیری از هرگونه آسیب صورت پذیرد . مطالعه این عامل در پل های مورب با توجه به اهمیت اینگونه پل ها امری ضروری است.در این تحقیق با در نظر گرفتن تعداد دهانه و حضور میراگر به عنوان متغیر موثر بر پاسخ اعضای پلها، با استفاده از نرمافزار sap تغییرات و جابه جایی های عرشه را تحت تاثیر مولفه های افقی و نیز تحت تاثیر هر سه مولفه برای هر پل در دو جهت به دست آورده و تفاوت پاسخهای حاصل به صورت ارائه داده شده است. افزایش تعداد دهانه در زمین لرزه های با تحریک دو جهته سبب کاهش مقدار جابه جایی مطلق عرشه تا 14 درصد می گردد که این موضوع در زمین لرزه های با تحریک 3 جهته تا 20 درصد هم وجود دارد. مقدار کاهش جابه جایی ها در افزایش تعداد دهانه از 3 به 5 دهانه بسیار مشهود تر از حالت افزایش از مقدار 5 به 7 دهانه می باشد . با توجه به نتایج ، حضور جداساز می تواند جابه جایی ها را در زمان افزایش تعداد دهانه به خوبی کنترل کند.که این مقادیر در زمین لرزه های با تحریک چند جهته بیش تر مشهود می باشد.