سنجش زیست پذیری در شهر نورآباد ممسنی

امروزه زیست پذیری در بیشتر کشورهای توسعهیافته به عنوان یک اصل راهنما در چارچوب گفتمان پایداری در سیاست گذاریها و برنامه ریزیهای شهری گسترش پیداکرده است. این مفهوم در راستای دستیابی به توسعه پایدار شهری و مجموعه هایی از ویژگیهایی که محیط شهر را به مکانی جذاب برای زندگی تبدیل میکند مطرح میباشد. روش پژوهش حا ضر تو صیفی – تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی میبا شد. جهت گردآوری اطلاعات از روش ا سنادی- کتابخانه ای و میدانی استفادهشده است. جامعه آماری ساکنان سیزده محله شهر نورآباد میباشند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 385 نمونه محاسبه شده و بر اساس تعداد جمعیت هر محله سهمیه متناسب تخصیص دادهشده است. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان و پایای آن با استفاده از آلفای کرونباخ (0/943) تعیین شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری در نرم افزار spss ا ستفاده شده که نتایج حا صل آزمون T تک نمونه ای جهت سنجش سه بعد اقت صادی، اجتماعی زیست محیطی شهر نورآباد بیانگر این ا ست که تنها از نظر شاخصهای بعد اجتماعی، بالاتر از حد متو سط بود و از نظر شاخصهای ابعاد اقتصادی و زیست محیطی در حد متوسط رو به پایین قرار دارد. هرچند میتوان گفت که در هر سه بعد در مرز بحرانی قرار دارد و شهر مناسبی جهت زیست پذیری نیست.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری شهری ، شهر نورآباد