تخصیص بهینه منابع آب سطحی حوضه دریاچه ارومیه به ذینفعان با لحاظ حقابه زیست‌محیطی

دریاچه ارومیه، بزرگترین دریاچه داخلی کشور و دومین دریاچه آب شور جهان است. این پارک بزرگ ملی به عنوان یک ذخیره‌گاهی زیستی از سوی سازمان یونسکو به ثبت جهانی رسیده است. در عین حال در سالهای اخیر به دلیل کاهش شدید سطح آب و افزایش شوری با شرایط بحرانی مواجه شده است. تغییر شرایط اقلیمی وکاهش نزولات جوی، بهره‌برداری بیش از حد از رودخانه‌های جاری به دریاچه و پایین بودن بازده کشاورزی در حوضه از عوامل اصلی این بحران هستند

کلیدواژه ها:

مدیریت محیط‌زیست‌ ، تخصیص آب ، دریاچه ارومیه ، تصمیم گیری چند معیاره ، برنامه‌ریزی سازشی