مساله زمان بندی تک ماشینه دوعامله با محدودیت دسترسی به ماشین

کلاس نسبتا جدیدی از مسائل زمان بندی شامل چندین عامل می شود که هر عامل برای استفاده از یک پردازشگر مشترک به منظور اجرای کارهایش با سایر عوامل در رقابت است و معیار مختص به خود را برای بهینه کردن دارد. این مقاله مساله زمان بندی تک ماشینه دوعامله را با یک بازه ثابت عدم دسترسی به ماشین نشان می دهد. هدف مساله حداقل کردن مجموع دیرکرد کارهای عامل اول است مشروط بر اینکه تاخیر کارهای عامل دوم نباید از یک حد داده شده تجاوز کند. دو مدل برنامه ریزی عددصحیح مختلط برای یافتن جواب های بهینه فرموله شده است که برای مسائل نمونه با سایز کوچک موثر است. نتایج آزمایش های محاسباتی به منظور ارزیابی عملکرد مدل های برنامه ریزی ریاضی، کارایی مدل مبتنی بر موقعیت و تخصیص را نسبت به مدل زمان های تکمیل نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

زمان بندی تک ماشینه ، دو عامل ، محدودیت دسترسی به ماشین ، مدل برنامه ریزی ریاضی.