اثر تنش شوری بر عملکرد و محتوای اسانس دانه ی شوید

شوری خاک یا آب یکی از مهمترین تنش های غیر زیستی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک است و به شدت رشد و عملکرد گیاهان را محدود می سازد. بنابراین، شناسایی گیاهان متحمل به شوری برای کاشت در این شرایط از اهمیت فراوانی برخوردار می باشد. شوید (.Anethum graveolens L) به عنوان یک سبزی معطر و گیاه ادویه ای، به طور گسترده در صنایع غذایی و داروسازی مصرف می شود. به منظور بررسی اثر تنش شوری (صفر، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم) روی عملکرد و محتوای اسانس دانه ی شوید، آزمایشی در سال 1393 در ایستگاه تحقیقاتی ساعتلو اجرا گردید. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. اثر شوری روی عملکرد دانه، درصد و عملکرد اسانس معنی دار نبود. با این حال تحت تیمار شوری، عملکرد دانه در مقایسه با تیمار شاهد به طور میانگین 31 درصد افزایش یافت. در نتیجه، عملکرد اسانس در شوری های 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 24، 16/8 و 28/7 درصد بیشتر از تیمار شاهد بود. نتیجه گیری شده است که گیاه شوید می تواند در شوری های تا 12 دسی زیمنس بر متر عملکرد مطلوبی داشته باشد.