الگوی مقاومت دارویی جدایه های Escherichia coli از موارد تلفات جوجه کشی های شترمرغ

هدف: تعیین میزان مقاومت به ترکیبات آنتی باکتریال در جدایه های Escherichia coli از موارد تلفات جوجه کشی های شترمرغ. مواد و روش کار: حساسیت 32 جدایه E. coli به 27 ترکیب آنتی باکتریال به روش دیسک دیفوزیون (Disk diffusion) بر اساس روش استاندارد Kirby-Bauer و بر روی محیط آگار مولر هینتون تعیین گردید. نتایج و بحث : تمامی جدایه ها به دانوفلوکساسین ، فلومکوئین و سولفامتوکسازول+ تری متوپریم حساس بودند. در برابر ترکیبات آنتی باکتریال سیپروفلوکساسین ، دانوفلوکساسین ، انروفلوکساسین ، فلومکوئین ، آمیکاسین ، فوزباک®، و فورازولیدون مقاومتی مشاهده نشد. همه جدایه ها به کربنی سیلین و اریترومایسین مقاوم بودند. درصد وقوع مقاومت به 17 ترکیب آنتی باکتریال دیگر در بین جدایه ها به ترتیب عبارت بود از: کلستین ، 93/7%؛ آموکسی کلاو، 75%؛ آمپی سیلین ، 62/5%؛ سفالوتین ، 56/2%؛ تتراسایکلین ، 53/1%؛ استرپتومایسین ، 37/5%؛ کانامایسین ، 28/1%؛ لینکواسپکتین ، 25%؛ سفیکسیم ، 21/8%؛ اکسی -تتراسایکلین ، 21/8%؛ نئومایسین ، 15/6%؛ دیفلوکساسین ، 6/2%؛ کلرامفنیکل ، 6/2%؛ نالیدیکسیک اسید، 3/1%؛ جنتامایسین ، 3/1%؛ فسفومایسین ، 3/1%؛ و فلورفنیکل ، 3/1%. تمامی جدایه های E.coli به دست آمده در این مطالعه حداقل به بیش از 2 ترکیب آنتی باکتریال مقاوم بودند و مقاومت در برابر بیش از 12 ترکیب آنتی باکتریال در 6/25 % نمونه ها مشاهده شد. حساسیت جدایه ها نسبت به 27 ترکیب آنتی باکتریال، موید 30 الگوی مقاومت دارویی بود. این وضعیت بیانگر عدم وجود شباهت در الگوی مقاومت دارویی جدایه های به دست آمده از جوجه کشی های مختلف و حتی هر جوجه کشی است .

کلیدواژه ها:

شترمرغ ، اشریشیا کلی ، مقاومت دارویی ، تلفات جنینی