تاثیرات صمغ گوار و سلولز بر میزان هضم روده ای،توده ی میکروبی ، قابلیت هضم پروتئین و انرژی و کارایی بر رشد بزها

هدف: صمغ رژیمی گوار و سلولز به عنوان منابع محلول تصفیه شده و غیر محلول پلی اکرید بدون نشاسته (NSP) مورد مطالعه قرار گرفته اند. هدف این است که مشخص شود آیا صمغ گوار و سلولز در موارد زیر تغییری ایجاد می کنند: 1)میزان هضم در روده ی کوچک و کشش کلی 2) هضم آسان CP و انرژی و خصوصیات هضم و جمعیت میکروبی ایلئوم 3) تمرکز گلوکز، پلاسما و هورمون گرلین 4)فراگرفتگی تغذیه اختیاری کوتاه مدت و رشد کارایی در بزها مواد و روش کار: به طور کلی ،افزایش NSP تصفیه شده در رژیم ،میزان هضم روده ای،هضم آسان پروتئین و انرژی و مدخل تغذیه را کاهش می دهد اما موجب رشد باکتری های دوگوش و میله ای شکل می شود. تاثیرات سلولز مشابه صمغ گوار است . در نتیجه ، نظارت بر NSP رژیمی عامل اساسی در دست یابی به پیش بینی جمعیت مدخل مغذی هضمی و باکتری های روده ای است . تجزیه و تحلیل شیمیایی دو بار صورت گرفت . بلافاصله بعد از جمع آوری، هضم PH به وسیله ی PH سنج اندازه گیری شد. نتایج و بحث : هضم فشار مایعات با ویسکومتر در دمای ثابت 24 درجه سانتیگراد اندازه گیری شد. رژیم ها و هضم خشک و فشرده و مدفوع به صورت mm 1در retsch نمایش داده شد. مکانی برای بررسی CP انتخاب شد.از اسپکتروفتومتر برای سنجش CR2O3 استفاده شد. GE به وسیله ی یک کالری متر ایزوله اندازه گیری شد وبرای تعیین میزان DM آنرا در دمای 135 در درجه سانتی گراد در یک آون Airflow برای 2 ساعت خشک کردند. برای سنجش کشش روده ای کلی و معیار هضم انرژی و CP از شاخص با روش علامت گذاری استفاده می شود. ظرفیت نگهداری آب رژیم و هضم خشک و فشرده به وسیله روش سانتریفوژ با جدا کردن آب از مواد هیدرات اندازه گیری شد. نمونه های رژیمی که مورد تجزیه و تحلیل برای محلول و غیر محلول NSP قرار گرفتند. از روش Englyst و Hudson استفاده کردند به وسیله بخش کردن رطوبت ، نشاسته ،پروتئین و چربی از نمونه ها و اندازه گیری آب محلول این بخش ها. گلوکز پلاسما به وسیله کیت Microtiter مشخص می شود. دستور العمل اصلاح شده فوربن -دوبلر RIA برای اندازه گیری هورمون گرلین استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

صمغ گوار ، رشد بزها ، هضم روده ای ، هضم پروتئین