آشکارسازی تغییرات بارش در ایران با استفاده ازمون های آماری

آشکارسازی تغییرات بارش به عنوان یکی مهم ترین پارامترهای اقلیمی می تواند سطوح آبگیر را تحت تاثیر قرار دهد و ارزیابی این تغییرات کمک فراوانی به چالش های مدیران و برنامه ریزان منابع آب خواهد کرد. لذا در این پژوهش به منظور آشکارسازی تغییرات بارش در ایران، از آمار بارش 34 ایستگاه سینوپتیک در سطح کشور در طول دوره آماری 30 ساله (1986-2015) با استفاده از آزمون های آماری پرداخته شد. روش های مورد استفاده در آشکارسازی تغییرات شامل آزمون ناپارامتری من کندال و تخمین گر شیب سن است. نتایج حاصل نشان داد که در منطقه مورد بررسی در طول دوره آماری مورد مطالعه، در بیشتر ایستگاه ها بارش داری روند کاهشی است که این روند کاهشی فقط در ایستگاه های سنندج، کرمانشاه، بیرجند و جاسک معنی دار شده است و تغییرات در سایر ایستگاه ها از نوع نوسانات کوتاه مدت آب وهوایی است همچنین با توجه به تخمین گر شیب سن، بیشترین و کمترین شیب تغییرات بارش به ترتیب مربوط به ایستگاه سنندج و اردبیل است همچنین براساس نتایج حاصل روند کاهشی بارش در بیشتر ایستگاه ها از سال 1998 به خوبی نمود پیدا کرده است. لذا با توجه به تغییرات بارش در سطح منطقه مورد مطالعه، ضروری است برنامه ریزان مربوطه در بخش های مختلف راهکارهای لازم برای کاهش پیامدها و سازگاری با شرایط جدید را اتخاذ نمایند. از نتایج حاصل از این پژوهش می توان در مدیریت سامانه سطوح آبگیر باران و بخش های مختلف کشاورزی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

ایران ، بارش ، شیب سن ، من کندال