بررسی رابطه یادگیری سازمانی با جامعه پذیری کارکنان بیمه سلامت استان خراسان جنوبی

مقدمه و هدف: در دنیای امروز سازمانها با تلاش فراوان به دنبال رقابت هستند و بخش مهمی از انرژی سازمان صرف توجه به کارکنان آن می شود؛ زیرا نیروی انسانی سازمان عامل اصلی ماندن در صحنه رقابت میباشد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه یادگیری سازمانی با جامعه پذیری کارکنان بیمه سلامت استان خراسان جنوبی و به روش توصیفی-همبستگی انجام شده است. جامعه آماری کلیه کارکنان بیمه سلامت استان خراسان جنوبی 70) نفر) میباشد لذا با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری در دسترس تعداد 59 نفر به عنوان نمونه تعیین اما برای جلوگیری از مشکلات افت آزمودنی 70 پرسشنامه توزیع گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه های یادگیری سازمانی نیف و همکاران (1990) و جامعه پذیری سازمانی تائورمینا (1994) بوده که پایایی پرسشنامه های با ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/79 و 0/85 به دست آمد ضمنا داده ها با آزمونهای همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد که بین یادگیری سازمانی با جامعه پذیری (R=0/309) کارکنان بیمه سلامت استان خراسان جنوبی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد وضمنا یادگیری سازمانی قادر است تغییرات جامعه پذیری را پیشبینی نماید. همچنین بین ابعاد چشم انداز مشترک، فرهنگ سازمانی، کار و یادگیری تیمی، استراتژی، رهبری مشارکتی، توسعه شایستگی کارکنان و ساختار سازمانی با جامعه پذیری کارکنان بیمه سلامت استان خراسان جنوبی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد.نتیجه گیری: یافته ها بیانگر این است که بین یادگیری سازمانی با جامعه پذیری کارکنان بیمه سلامت استان خراسان جنوبی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

جامعه پذیری ، کارکنان ، یادگیری سازمانی.