مطالعه تطبیقی ردای اقوام بابلی بین النهرین با تمدن های باستانی مصر و ایران

در جهان باستان ارتباطی جادویی بین شخص و لباس هایش وجود داشته است چنان که هر رفتاری با لباس های فرد، مستقیما بر خود او نیز اثر می گذاشته هرچند که در آن لحظه از محل مورد نظر بسیار دور بوده باشد. یکی از انواع پوشش در بین النهرین پارچه مستطیل شکل بلند و عریضی بوده که همانند یک ردا به دور بالاتنه پیچیده و از زیر بغل راست می گذشت و انتهای آن به حالتی عمودی از روی بازوی چپ به پایین می افتاد. در این پژوهش سعی شده مشخص شود که مطالعه تطبیقی پوشش اقوام بابلی بین النهرین با اقوام نجد ایران و ساکنان مصر باستان متضمن چه کارکردی برای این پوشش است در باورهای کهن مردم بین النهرین پوشاک فرد با شخصیت او پیوند داشت و در خاورنزدیک باستان، ردای شهریار در مراسم آیین تطهیر و برگزیدن جانشین خویش کاربرد داشت. هرچند که لباس مورد نظر در برخی موارد لباس معمول بوده اما جنبه آیینی و بخصوص بودن برای موارد خاص را نمی توان نادیده گرفت. با بهره گیری تمدن ها از یکدیگر و تاثیرگذاریشان بر هم، این فرم پوشش در بین النهرین، ایران و مصر باستان دیده شده و احتمالا در دیگر تمدن ها نیز وجود داشته است. حتی امروزه نیز در میان شخصیت های مذهبی بسیاری از ادیان گوناگون می توان حفظ این قاعده را ملاحظه نمود؛ مانند روحانیون مذاهب اسلامی، کشیش های مسیحی و خاخام های دین یهود و حتی ادیان غیرالهی چون پیروان بودا در نواحی مختلف خاور دور. پوشاک مذهبی را می توان چنین تفکیک کرد: آنها که بر تن خدایان و الهگان نشان داده شده، لباس کاهنان و کارکنان پرستشگاهها، شاهزادگان راهب و قهرمانان اسطورهای. روش تحقیق توصیفی تحلیلی با رویکرد تطبیقی است و روش گردآوری داده ها کتابخانه ایی، متن خوانی، فیش برداری و همچنین تصویرخوانی می باشد. روش تجزیه و تحلیل داده ها کیفی است. با بررسی های انجام شده و مطابقت تصاویر و نوشته ها با یکدیگر، سعی می شود به جنبه آیینی بودن پوشش ذکر شده، پی برده شود.

کلیدواژه ها:

آیین ، پوشاک ، بین النهرین ، مصر ، ایران