ارزیابی استراتژیک عوامل محیط زیستی با استفاده از ماتریس SWOT در شرکت گاز استان خراسان جنوبی

ارزیابی محیط زیستی استراتژیک (SEA) یکی از ابزارهای پشتیبان تصمیم گیری (DSS) در حوزه های مختلف است که از قابلیت ها و توانمندی های ویژه ای برخوردار می باشد. در این تحقیق ه منظور نظام مندسازی عوامل محیط زیستی در استراتژی ها، برنامه ها و سیاست های کلان. هم چنین در راستای دستیابی به اهداف و توسعه پایدار با استفاده از روش SWOT و تکنیک های تصمیم گیری چندشاخه فازی به ارزیابی استراتژیک عوامل محیط زیستی شرکت گاز استان خراسان جنوبی پرداخته شده است. ابتدا با توجه به نظرات کارشناسی و شواهد عینی عوامل محیط زیستی داخلی و خارجی شناسایی شدند. سپس برای ارزیابی عوامل درونی و بیرونی از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE) و خارجی (EFE) استفاده شد و برای تهیه استراتژی های مدیریتی جهت ارتقاء سطح محیط زیستی شرکت ماتریس SWOT ترسیم شد. بررسی نتایج ماتریس های IFE و EFE نشان دهنده عملکرد خوب این شرکت در بخش محیط زیست می باشد. نتیجه ارزیابی ماتریس IFE عدد 1.62 و ماتریس EFE عدد 0.056 می باشد که نشان دهنده شرایط غالب قوتها و فرصتها بر ضعف ها و تهدیدها است. با توجه به ارزیابی موقعیت محیط زیستی سازمان در روی نمودار SWOT. در این شرکت در بخش استراتژی توسعه ای (SO) قرار گرفته است که می تواند با استفاده از نقاط قوت داخلی از فرصت های خارجی حداکثر بهره برداری را داشته باشد. در واقع هر سازمان علاقه مند است. که همیشه در این موقعیت قرار بگیرد تا بهره گیری از نقاط قوت داخلی از فرصتها و رویداد های خارجی حداکثر استفاده را بنماید.