بررسی ارتباط بین مالکیت مدیریتی وبازده سهام براساس ضریب سهام از نگاه تئوری مدیریت بازرگانی

مهمترین ویژگی شرکت های سهامی تفکیک مالکیت از مدیریت آنهاست، در سی سال گذشته موارد بسیاری از تضادمنافع بین گروه ها و چگونگی مواجهه شرکت ها با این گونه تضادها از سوی اقتصاد دانان مطرح شده است .این موارد به طورکلی زیر عنوان تئوری نمایندگی در حسابداری مدیریت بیان می شود طبق تعریف جنس ومک لینگ رابطه نمایندگی قراردادی است که بر اساس آن صاحبکار یا مالک، نماینده یا فرد دیگری را از جانب خود منصوب و اختیار تصمیم گیری را به او تفویض میکند.از طرفی یکی از مهمترین معیارهایی که برای نشان دادن ارزش سهام شرکتهااز نگاه مدیریت ضریب سهام میباشد، ضریب سهام منعکس کننده عقیده بازار درباره یک شرکت است معمولاضریب سهام شرکتهای خوب و روبه رشد، بالا است. مقدار بالای این نسبت نشاندهنده خوش بینی و مقدار پایین آن نشان دهنده بدبینی عموم سرمایه گذاران درباره آیندهٔ شرکت است و تا زمانی بالا خواهد بود که عموم سرمایه گذاران باور به توانایی رشد سود یا افزایش قیمت سهام یک شرکت داشته باشند، اما اگر این اطمینان در قابلیت سودآوری شرکت ازبین برود، نسبت هم افت خواهد کرد.ازاینرو در این مطالعه به بررسی ارتباط بین مالکیت مدیریتی وبازده سهام براساس ضریب سهام از نگاه تئوری مدیریت بازرگانی مورد بررسی قرار میگیرد.فرضیه های پژوهش بر اساس داده های گردآوری شده از 148شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1392 تا 1396 و با استفاده از تحلیل رگرسیون ترکیبی مورد آزمون قرار گرفتند. در ابتدا آماره های توصیفی مربوط به متغیرهای وابسته و مستقل ارائه گردید. سپس فرضیه های فرعی مطرح شده مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج آزمون معناداری ضرایب بر اساس معادله های رگرسیون برازش شده، به طور خلاصه حاکی از این بود که ضریب سهام بالا ارتباط بین مالکیت مدیریتی و بازده سهام شرکت رارد میکند در صورتی که.ضریب سهام پایین موجب تقویت ارتباط مستقیم بین مالکیت مدیریتی وبازده سهام شرکت میگردد.

کلیدواژه ها:

مالکیت مدیریتی ، بازده سهام ، ضریب سهام ، تئوری مدیریت بازرگانی