معرفی گیاه استبرق به عنوان یکی از گیاهان تامین کننده شهد برای زنبور عسل

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 980

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BEEPC01_108

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1398

چکیده مقاله:

بیان مسئله: برای تهیه و تولید عسل ارگانیک باید از گیاهانی استفاده شود که هیچ نوع آفتکش یا کود شیمیایی برای رشد آنها بکار نرفته و یا هیچ گونه دستکاری ژنتیکی بر روی آنها صورت نگرفته باشد. گیاه استبرق مقاوم و مناسب برای کشت صنعتی می باشد، استبرق از خانواده Apocynaceae با نام علمی Calotropis procera (Aiton) R. Br. است که به صورت درختچه یا درختی شیرابه دار، به ارتفاع 2 تا 5 متر، با گل هایی به رنگ سفید یا ارغوانی مایل به بنفش می باشد. هدف پژوهش: بررسی پتانسیل گیاه استبرق به عنوان یک گیاه استراتژیک در مناطق جنوبی ایران برای تولید عسل ارگانیک. روش و چگونگی انجام پژوهش: بازدید میدانی از کلیه رویشگاه های استبرق در ایران و مشاهده زنبور عسل به عنوان یکی از گرده افشان های آن. یافته ها و نتیجه گیری: این گیاه نوش زیادی تولید می کند و زنبور عسل به سمت آن جلب می شود و با توجه به پراکندگیزیاد آن در قسمت های جنوبی کشور ایران می توان از آن به عنوان یک گیاه مناسب در صنعت زنبورداری استفاده کرد. این گیاه در زمین های زراعی نیز به صورت ناخواسته رشد می کند و از سوی کشاورزان به عنوان یک علف هرز شناخته می شود در صورتی که پوست ریشه، شیرابه، برگ ها و گل های آن مصرف دارویی دارد. مقاومت گیاه استبرق نسبت به شرایط سخت مانند: گرمی هوا، نوع خاک، حمله آفت ها، خشکی و غیره این ایده را در ذهن تداعی می کند که برای تولید عسل ارگانیک از این گیاه می توان استفاده کرد، البته باید تست های بیوشیمیایی برای تایید ارگانیک بودن عسل حاصله از این گیاه انجام شود. استبرق به صورتوحشی در مناطق گرمسیری از جمله استان های کرمان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، خوزستان، هرمزگان و شیراز رویش دارد که می توان با پرورش صنعتی این گیاه حتی در زمین های غیر زراعی زمینه پروش زنبور عسل را فراهم کرد. از مزیت های پرورش این گیاه در استان های یاد شده می توان به این مورد اشاره کرد که این گیاه حتی توسط دام نیز خورده نمی شود.

نویسندگان

امیرمحمد عوض زاده

دانشجوی کارشناسی ارشد سیستماتیک گیاهی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

علی باقری

استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان