مقاله مروری در مورد اثر بخشی عسل در درمان عفونتها

بیان مسئله : یکی از ویژگی های عسل که مورد توجه قرار گرفته، خواص ضد میکروبی آن است. امروزه به علت گسترش بیماری های عفونی و مقاومت باکتری ها این ویژگی عسل توجه بیشتری را به خود جلب کرده است. عسل به عنوان درمان موضعی و عامل بالقوه برای درمان عفونت های سیستمیک در نظر گرفته می شود . هدف : هدف از این مطالعه بررسی ویژگی ها و ترکیبات مختلف ضد میکروبی عسل می باشد . مواد و روش : در این مطالعه Review article های مربوط به عسل و عفونت موجود در پایگاه های PubMed ، Ovid ، Elsevier ، ProQuest مورد جستجو و مطالعه قرار گرفتند . یافته ها : بررسی های انجام شده خواص ضد میکروبی عسل را تایید کرده اند که مربوط به اسیدیته، اثر اسمزی، غلظت بالای قند، وجود عوامل باکتریوسید و باکتریواستاتیک و آزاد سازی سیتوکین، و همچنین خواص تعدیل کننده ایمنی و ضد التهابی است. مصرف خوراکی عسل، عمل ضد باکتری را با کاهش پروستاگلاندین، افزایش اکسید نیتریک و اعمال اثر پری بیوتیک نشان می دهد. این عوامل نقش مهمی در کنترل التهاب و کنترل میکروبی دارند. عسل قادر به متوقف کردن quorum sensing است، و بنابراین، به نظر نمی رسد که باکتری در برابر عسل مقاومت ایجاد کند. بر خلاف آنتی بیوتیک های مرسوم، عسل باکتری های بیماریزا را هدف قرار می دهد بدون اینکه باعث اختلال در رشد فلور های طبیعی گوارشی شود . نتیجه گیری : بسیاری از مطالعات آزمایشگاهی و بالینی نشان داده اند که عسل عامل ضد میکروبی وسیع الطیف است. از اینرو امروزه توجه بیشتری به این خصوصیت عسل چه به صورت استفاده موضعی و چه سیستمیک به عنوان یک عامل ضدباکتری معطوف شده است.

کلیدواژه ها:

عسل ، عفونت ، ضد میکروبی ، مقاله مروری