غذای حلال

بیان مساله: رهنمودهای اسلام در رابطه با تغذیه، تها سلامت جسم را تضمین نمی کند، بلکه تضمین کننده ی سلامت روح انسان ها نیز می باشد. از آن جای که عقل و علم به همه ی رازهای آفرینش احاطه ندارد، ممکن است حکمت برخی از رهنمودهای اسلامی برای دانش امروز مجهول باشد، ولی این به معنای بی دلیل بودن آن رهنمودها نیست؛ چنانچه فلسفه ی تعدادی از احکام اسلام در گذشته ناشناخته بود اما امروز علم به راز آنها پی برده است. مبادا پیدایش غذا از جانب خداوند است که جهت تندرستی، تداوم حیات و توانمندی و رشد عقلی، در انجام تکالیف به انسان عطا شده است. هدف پژوهش: آدمی باید به غذایش، خوراکش و به آنچه می خورد توجه داشته باشد و از هر نظر پاک و تمیز، حلال، مباح و قابل خوردن باشد و از نظر بهداشت و سلامتی بایستی دقت کافی مبذول دارد که آنچه می خورد سالم باشد و چه از نظر ظاهر و چه از نظر باطن آلوده نباشد تا بتواند به حد رشد عقلی و فکری برسد و توانمندی لازم برای سعادت مندی اخروی را پیدا کند. روش و چگونگی انجام پژ<هش: براساس مطالعات بر روی آیات و روایات قرآن کریم و معصومین علیه السلام و بررسی آثار مولفین و محققین به نتایج ارزشمند رسیده و پژوهش انجام شد. یافته ا و نتیجه گیری: انسان برای بدست آودن نیک بخشی خویش و سعاتمندی جامعه باید از آموزه های و الگوهای قرآن کریم و معصومین علیه السلام در زندگی خویش بکار برد. براساس همین شیوه و چگونگی استفاده از الگوهای الهی و درس گرفتن از آنها و تاثیر تغذیه بر تعلیم و تربیت نسل آینده بشریت، با استفاده از غذای حلال که شالوده ی روحی و فکری انسان را در مسیر فطرت الهی قرار می دهد می توان به مهمترین امر که رسیدن به تداوم حیات و سعادت اخروی است رسید.

کلیدواژه ها:

غذای حلال ، الگوهای قرآن کریم ، وعده ی غذایی ، آداب خوردن