ارائه ی مدلی جدید برای مشارکت محیط زیستی مطابق با مدل آموزش فعالیت های توسعه پایدار، مطالعه ی موردی جنگل سراوان گیلان

مناطق ب سیاری وجود دارد که آموزش فعالیت های تو سعه پایدار (ESD) می تواند تو سعه یابد، اما برخی از مناطق از اهمیت خا صی برخوردارند، مانند پارک جنگلی سراوان که در آن پروژه فعلی اجرا شد. مشخصهاین منطقه ،تغییرات سریع در سناریوهای ژئوپلیتیک و افزایش روابط ژئوپلیتیکی مدیریت منابع طبیعی و مسائل مربوط به محیط زیست است. چالش های متعددی برای آموزش در این وضعیت ناپایدار وجود دارد که مشخص کننده آن گذر از یک فاز اضطراری محیطی به مرحله دیگری از یکپارچگی محیط زیست است. مرحله یکپارچگی محیط زیست باید با استفاده از اصول پایداری مناسب در تمام بخش های سیاست مربوطه هدایت شود. اصل یکپارچگی زی ست محیطی باید از تجزیه و تحلیل بین ر شته ای از دینامیک محله های محلی، از جمله چگونگی ا ستفاده از منابع خود از جوامع و مجموعه ای از روابط برای مرتبط سازی مقیاس محلی با ملی و بین المللی ا ستفاده شود. اصل یکپارچگی زیست محیطی باید از تجزیه و تحلیل بین رشته ای دینامیک های محلی، از جمله چگونگی استفاده جوامع از منابع شان و چگونگی ارتباط مقیاس محلی با مقیاس ملی و بین المللی استفاده کند.در این وضعیت، تماس هایی برای فرم های رضایت بخش آموزش وجود دارد که دانشجویان می توانند مهارت های خود را در ارتباط با دینامیک دنیای واقعی تو سعه دهند. در بسیاری از موارد، ریسک فقدان دید گسترده از پیچیدگی مسائل زیست محیطی برای ایجاد رویکردهای نوآورانه میان رشته ای وجود دارد. ترتیب سهم روشهای مختلف و پیوستگی آنها باید در نظر گرفته شود و اطلاعات پیشین باید سازماندهی شوند و از طریق یک ساختار آموزشی مناسب، به منظر جامع تبدیل شوند. برنامه های فشرده ادغام محیط زیست در مدیریت و برنامه ریزی منطقه ای که در این مقاله ارائه شده است بر این فرضیه ها توسعه داده شد و به متخصصین جوان منطقه ی جنوب شرقی اروپا اختصاص دارد.