روشهای برداشت انرژی مبتنی بر ارتعاشات از تیرهای پیزوالکتریک

امروزه با پیشروی صنایع دنیا به سمت استفاده از انرژیهای پاک و پایدار، یکی از منابع کسب انرژی که مورد توجه قرار گرفته، استفاده از مواد پیزوالکتریک است. در وسایل نقلیه، فقط حدود 10 تا 16 درصد انرژی از سوخت برای حرکت آن در جاده استفاده میشود. بقیه انرژی در ترمز، انتقال قدرت، موتور، لوازم جانبی، مقاومت غلتشی، درگ آیرودینامیکی و تلفات از دست میرود. در میان همه اینها، بزرگترین اتلاف انرژی در موتور است (حدود 63٪) که عمدتا به عنوان لرزش تلف میشود. مصرف سوخت شامل دو معضل اصلی است؛ در مرحله اول، آلودگی محیط زیست و در نتیجه تخریب لایه اوزون به دلیل انتشار گازهای آلوده که از احتراق ناقص سوخت بوجود میآید. از این منظر، کاهش مصرف آن به معنای کاهش گازهای گلخانه ای است و به همین دلیل آسیب به جو زمین کمتر است. ثانیا، سوخت های فسیلی منابع طبیعی غیر قابل احیا هستند. با توجه به اینکه خودرو در معرض ارتعاشات فراوان قرار دارد، جداسازی این ارتعاشات همراه با بازیاب انرژی میتواند کمک شایانی به راحتی سرنشین و کاهش مصرف سوخت خودرو نماید. بازیاب کننده های انرژی ارتعاشی، انرژی اتلافی را به انرژی مفید تبدیل میکنند. این مقاله به بررسی اهمیت بازیاب انرژی و پرکاربردترین سیستم های بازیاب انرژی پرداخته است. همچنین نشان داده میشود که در بین سیستمهای بازیاب انرژی، بازیاب کننده های پیزوالکتریک بهترین گزینه هستند. در نهایت روشهای جداسازی ارتعاش و بازیاب همزمان انرژی از موتور خودرو بررسی میشود.

کلیدواژه ها:

بازیاب انرژی ، تیر پیزوالکتریک ، جداسازی ارتعاش ، موتور خودرو