تاثیر خود گفتاری انگیزشی و آموزشی بر سرعت، استقامت و خود کارآمدی شناگران ماهر استان لرستان

هدف پژوهش بررسی تاثیر خود گفتاری انگیزشی و آموزشی بر سرعت، استقامت و خود کارآمدی شناگران ماهر استان لرستان بود. تحقیق حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. برای انجام این تحقیق، 20 شناگر زن که حداقل 5 سال سابقه فعالیت در رشته ی ورزشی شنا را داشتند، انتخاب شدند. آزمودنی ها در اولین جلسه در پیش آزمون شامل آزمون های سرعت شنا گین( 1993 ) و استقامت شنا شرکت کردند و همچنین، به سوالات پرسشنامه خودکارآمدی شرز و همکاران پس از پایان آزمون های عملی پاسخ دادند. سپس، به طور تصادفی به دو گروه خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی تقسیم شدند. در دومین جلسه، افراد در پس آزمون شرکت کردند و آزمون انجام شده در جلسه اول تکرار شد، با این تفاوت که آزمودنی ها قبل از اجرا عبارت خودگفتاری تعیین شده برای گروه خود را تکرار کردند. در این تحقیق به منظور مقایسه میزان پیشرفت دو گروه در نمرات سرعت، استقامت و خودکارآمدی در دو گروه، از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر ( 2 * 2 ) استفاده شد. همچنین، به منظور مقایسه امتیازات گروه ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از آزمون t وابسته استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از خودگفتاری انگیزشی تاثیر معنی داری بر سرعت شناگران ماهر استان لرستان نداشته اما خودگفتاری آموزشی به طور معنی داری منجر به بهبود سرعت شناگران در پس آزمون شد. همچنین، بین تاثیر خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر سرعت شناگران ماهر استان لرستان تفاوت معنی داری به سود خودگفتاریآموزشی وجود دارد. نتیجه دیگر اینکه خودگفتاری آموزشی تاثیر معنی داری بر سرعت شناگران ماهر استان لرستان نداشته اما خودگفتاری انگیزشی به طور معنی داری منجر به بهبود استقامت شناگران در پس آزمون شد. بین تاثیر خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر استقامت شناگران تفاوت معنی داری به سود خودگفتاری انگیزشی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودگفتاری آموزشی ، خودگفتاری انگیزشی ، خودکارآمدی ، سرعت ، استقامت ، شناگران ماهر