اولویت بندی راهکارهای پیشگیری از تصادفات جاده ای با استفاده از شاخص های اولویت بندی و روش F-BWM (مطالعه موردی: ایران)

در این مطالعه، ابتدا مهمترین عواملی که در طول سال های گذشته منجر به حوادث و تلفات جاده ای در ایران شده اند، شناسایی شده اند. از طرفی متناسب برای هر کدام از عوامل ایجاد تصادف راهکارهایی ذکر شده اند. در ابتدا، عوامل ایجاد تصادفات با استفاده از روش بهترین-بدترین فازی اولویت بندی و وزن دهی شده اند که در این مطالعه، عدم توجه به جلو و انحراف به عنوان مهمترین عامل شناخته شده است. پس از آن، برای اولویت بندی راهکارهای پیشگیری از تصادفات، از دو شاخص اولویت بندی تحت عنوان میزان تاثیر هر راهکار و میزان وابستگی هر راهکار به سایر راهکار ها ، استفاده کردیم که در قسمت اولویت بندی راهکار ها، از نتایج به دست آمده از اولویت بندی عوامل ایجاد تصادفات استفاده شده است.. در نهایت مشخص شد که آموزش فرهنگ رانندگی باید به طور اساسی و پایه-ای در ایران مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

تصادفات جاده ای ، راهکارها ، تاثیر راهکار ، میزان وابستگی راهکارها به یکدیگر ، آموزش فرهنگ رانندگی.