ارزیابی عملکرد طرح های آبخیزداری اجرا شده در حوزه آبخیز چهل چای استان گلستان

عصر حاضر به دلیل افزایش رو به رشد جمعیت، منابع طبیعی با مشکلاتی زیادی روبروه شده است. طوری که از بین رفتن پوشش گیاهی راهی برای هدر رفتن منابع آبی و خاک می شود. بنابراین لازم است برای حفاظت از منابع آب و خاک اقدامات لازم در عرصه های طبیعی صورت گیرد. اجرای طرح های آبخیزداری با هدف اقدامات بیولوژیکی یکی از راهکاری طبیعی در جهت حفظ منابع طبیعی می باشد. در تحقیق حاضر به بررسی اثر اجرای طرح آبخیزداری در دوره 1395 و 1396 در حوزه آبخیز چهل چای استان گلستان پرداخته شده است. برای این منظور از نظرات کارشناسان مربوطه و نمونه برداری در منطقه استفاده شده است. نتایج نشان که در سال 1395 روستای ترسه با مساحت 28/9 هکتار بیشترین مساحت و روستای ورچشمه با 12/0 هکتار کمترین مساحت برای اجرای طرح های آبخیزداری در جهت اقدامات بیولوژیکی را شامل شده است. در سال 1396 روستای دوزین دارای 31/23 هکتار و ریگ چشمه یالا 01/0 هکتار را برای اقدامات بیولوژیکی داشته اند. نتیجه گیری کلی نشان داد که احیای پوشش گیاهی در اراضی شیب دار چهل چای از نظر فنی و اقتصادی موفق می باشد. با توجه بررسی طرح های بیولوژیک انجام شده در 2 سال متوالی، و ارزیابی درصد موفقیت، درمی یابیم که احیای پوشش گیاهی در سال های اول، به علت های مختلفی نظیر عدم اعتماد مردم به ثمره مشارکت در طرح، موفقیت کمتری را نسبت به سال 1396 داشته است.

کلیدواژه ها:

اقدامات بیولوژیکی ، آبخیزداری ، حوزه آبخیز چهل چای ، گلستان ، پوشش گیاهی