کشت و توسعه گیاه روغنی دارویی کاملینا، اقدامی در جهت توسعه پایدار و حفظ محیط زیست استان کرمانشاه

در حال حاضر دانه های روغنی در بین محصولات زراعی اهمیت خاصی داشته و پس از غلات دومین ذخائر غذایی جهان را تشکیل می دهند. روغن های نباتی تولید شده به طورعمده از دانه های روغنی نظیر سویا، آفتابگردان، پنبه دانه، بادام زمینی و کلزا به دست می آید. امروزه صنعت روغن کشی جزو صنایع راهبردی محسوب می شود. در ایران نیز اراضی قابل کشت وسیع و زمینه های مساعدی برای کشت دانه های روغنی وجود دارد اما متاسفانه براساس آمارهای موجود هنوز بیش از 95 درصد روغن مورد نیاز کشور از خارج تامین می شود. با وجود این گیاهان روغنی رایج مانند سویا، آفتابگردان و کلزا علی رغم مزیت های فراوان، خود دارای محدودیت های از جنبه های مختلف کشت و شرایط اقلیمی می باشند و احتیاحات بالایی نسبت به آب و نهاده ها دارند. بنابراین نیاز به محصولات روغنی جدید با سازگاری بیشتر و احتیاجات کمتر به شدت احساس می شود. در این تحقیق رقم اصلاح شده کاملینا بنام سهیل در اراضی هفت شهرستان از اقلیم های استان کرمانشاه (کنگاور، سنقر، اسلام آباد غرب، سرفیروزآباد، کرمانشاه، صحنه و سرپل ذهاب) کشت گردید. جهت پایداری کشت و حفظ محیط زیست، کشت در شرایط دیم و بدون استفاده از کود، سم و علف کش انجام شد. نتایج نشان داد که عملکرد کاملینا در شهرستان های سرپل ذهاب 1/41 تن در هکتار و اسلام آباد غرب 1/39 تن در هکتار بیشترین میزان بوده است. کمترین میزان عملکرد هم مربوط به شهرستان سنقر 1/1 تن در هکتار بود. نتایج نشان داد که در تمامی اقلیم های استان می توان حداقل یک تن در هکتار دانه کاملینا )(معادل 350 کیلوگرم روغن) در شرایط دیم و با حفظ منابع آبی، بدون استفاده از کود و سموم شیمیایی تولید نمود و یک روغن خوراکی سالم و ارگانیک به جامعه ارائه داد.

کلیدواژه ها:

کاملینا ، منابع آبی ، کشاورزی پایدار ، محصول اراگنیک