لزوم برنامه ریزی الگوی کشت و هدف گزاری تخصیص بهینه منابع آب در بخش کشاورزی کشور

همواره دو پرسش مهم در اقتصاد تولید، نحوه تخصیص نهاده ها و منابع مصرفی و چگونگی تخصیص محصولات در منابع پایه تولیدی می باشد. حدود 50 سال است که متخصصین اقتصاد و مدیریت کشاورزی با استفاده از روش برنامه ریزی ریاضی مدیریت تخصیص بهینه محصولات را اعمال می کنند. هدف گزاری برای دستیابی به حداقل هزینه دارای دو نقطه بهینه است که شامل دستیابی به حداکثر تولید کل فیزیکی و دستیابی به حداکثر درآمد ناخالص می باشد به این ترتیب مشخص می شود. کشاورز باید با توجه به محدودیت منابع شامل منابع پایه، منابع مالی و انسانی بعد از هدف گزاری مناسب نسبت به تخصیص بهینه محصولات درمنابع اقدام نماید. این نکته به تعبیری تدوین الگوی کشت (نظام زراعی ، باغی و دامی) نام دارد. بعد از هدف گزاری مناسب برای تولید باید مدیریت تخصیص محصولی توسط مدیر تولید اعمال شود. اهداف این مقاله یافتن پاسخ هایی برای تدوین الگوی کشت اقتصادی منطقه و تعیین قیمت سایه ای آب در محصولات مختلف می باشد و این که آیا الگوی کشت منطقه بر اساس دستیابی به حداکثر سود است و آیا قیمت سایه ای آب در محصولات وزمانهای مختلف یکسان است. بنابراین باید مدیریت تخصیص محصولات به نحوی باشد که حداکثر سود اقتصادی با توجه به ارزش اقتصادی هر واحدحجم آب ایجاد گردد.