بررسی تطبیقی عوامل تربیتی عزت نفس از دیدگاه امام علی (ع) در نهج البلاغه

یکی از مسائل عمده جامعه تربیتی ما که منجر به موفقیت و شکوفایی هر چه بیشتر تعلیم و تربیت می گردد توجه به رشد و تعالی خصوصیات کرامت انسانی و عزت نفس، در محیط اجتماعی است. به همین دلیل انطباق این خصوصیات با آنچه که در خطبه ها و کلمات قصار نهج البلاغه امیر مومنان علی (علیه السلام) آمده است، برای آگاهی افراد جامعه بهویژه نسل جوان، جهت تحقق بخشیدن به اهداف نظام تربیتی سرشار از امید و بینش مبتنی بر ارزش ها از ضروریات جامعه محسوب می گردد. لذا با توجه به اهمیت موضوع این مطالعه با هدف بررسی تطبیقی عوامل تربیتی عزت نفس از دیدگاه امام علی (ع) در نهج البلاغه و در قالب یک پژوهش توصیفی تحلیلی انجام گرفته است. در این مطالعه جمع آوری اطلاعات و داده های لازم از طریق مراجعه به منابع اصیل و جمع آوری مطالب مرتبط با موضوع و به دسته بندی و تجزیه وتحلیل آنها صورت گرفته است. طبق نتایج پژوهش، امام علی(ع) عزت نفس و خودارزشمندی را یکی از اساسی ترین عوامل رشد مطلوب شخصیت می دانند. همچنین توجه به آن را به ویژه در دوران کودکی، به عنوان زیربنای شخصیت سالم فرد دربزرگسالی می دانند. چراکه آگاهی از این خصوصیات نوعی خود آگاهی و خود شکوفایی بهمراه دارد زیرا اندیشیدن راه شفاف و روشن تربیت را جهت بخشیده و انسان را از سر در گمی و ابهام کوره راه های جنبی نجات می بخشد و به رستگاری سوق می دهد. لذا با توجه به اینکه قسمت اعظمی از افراد جامعه ما رانسل جوان ونوجوان که آینده سازان این مرز و بوم اند،تشکیل می دهد، بیان راه های دستیابی به عزت نفس، درجهت سالم سازی هرچه بیشتر محیط جوامع اسلامی است.

کلیدواژه ها:

عوامل تربیتی ، عزت نفس ، کرامت انسانی ، امام علی(ع) ، نهج البلاغه