مهارت آموزی برای صنعت: تئوری مبتنی بر آموزش حرفه ای در موسسات آموزشی علمی کاربردی

از دیرباز دستیابی به بهره وری مناسب یکی از اهداف همه صنایع بوده است. برای دستیابی به این هدف، هر صنعتی نیاز دارد تا برای پر کردن مشاغل در صنایع خاص برای حمایت از روند توسعه کشور از کارگران ماهر ونیمه ماهر استفاده نماید. با این حال اخیرا آمار نشان می دهد که تنها 28 درصد از کارگران صنایع کشورهای در حال توسعه در رده کارهای ماهر ونیمه ماهر قرار دارند. این موضوع نشان میدهد که صنایع کشورهای در حال توسعه از کشورهای توسعه یافته در رده های پایین تری قرار دارند که در کشورهای توسعه یافته بالای 50 درصد از کارگران ماهر و نیمه ماهر می باشند. مطالعات قبلی نشان داده است که یکی از مسئله های اصلی در مشاهده کمبود مهارت ها، شکاف بین مهارت های موردنیاز صنعت و مهارت های اموزش دیده شده در موسسه های آموزشی می باشد. بنابراین، این تحقیق به تشریح کارگران ماهر در اموزش صنعتی در موسساتی که از ایجاد پرسنل ماهر و نیمه ماهر حمایت می کنند که موسسات علمی کاربردی با افتخار یکی از این موسسات می باشند می پردازند. مطالعه پیش رو یک مطالعه کیفی می باشد و داده های حاصل از مصاحبه ها و مشاهدات وتجزیه و تحلیل های آماری مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد مهارت کافی برای یک شغل نگرانی اصلی پاسخ دهندگان بوده وبرای حمایت از ایجاد مهارت لازم باید علاوه بر بهبود ارتباط با صنعت به استخدام برخی کارآموزان پرداخت که این خود مشخصه ای است که برای فرایند ارتقا مناسب می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش حرفه ای ، موسسات آموزشی صنعتی ، نظریه پایه ، تحقیق کیفی موسسات علمی کاربردی