بررسی تاثیر آموزش های محیط زیست بر تغییر نگرش معلمان و دانش آموزان نسبت به حفاظت از محیط زیست

سابقه و هدف: امروزه مسئله محیط زیست تنها به مسائل علوم محیط زیستی و اکولوژی محدود نمی شود بلکه متاثر از ویژگی های منحصر به فرد هر منطقه در ابعاد اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است. از طرفی آموزش ابزار تحول و توسعه اجتماعی و موثرترین عوامل در تغییر رفتار، بینش و نگرش منابع انسانی است. آموزش در تمام جنبه ها اعم از رسمی،غیررسمی، تخصصی، منظم و یا غیر منظم یکی از راههای رسیدن به توسعه پایداراست.آموزش خود یک هدف نیست بلکه ابزاری کلیدی برای یادگیری است. در واقع یادگیری هسته اصلی فرآیند آموزش است که به وسیله آن مهارتها، عادات، دانش، نگرش، رفتار و بطور کلی شیوه زندگی افراد تغییر کرده و در نهایت موجب تغییر یا تعدیل در رفتار می شود. این پژوهش به بررسی تاثیر آموزش های محیط زیست بر تغییر نگرش معلمان و دانش آموزان مقطع دبیرستان نسبت به حفاظت از محیط زیست پرداخته است. روش بررسی:جامعه آماری تحقیق شامل200 نفراز معلمان و 2000 نفر از دانش آموزان دوره دبیرستان برخی نقاط شهر تهران است، که با استفاده از آماره کوکران40 نفر از معلمان و 363 نفراز دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب شدند.برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که دارای 5 بعد آموزش های عمومی، حفاظت از آب، خاک، هوا و کشاورزی و جنگل ها بود. رواییپرسشنامه توسط پانل متخصصان و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ تایید و مقدار آن 0/87 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss18 انجام شد. یافته ها: آموزش محیط زیست بر تغییر نگرش معلمان در رابطه با حفاظت از محیط زیست تاثیر مثبتی نداشته و باید تعداد ساعات بیشتر و با روش های جدیدتری نسبت به آموزش معلمان پرداخت، اما در رابطه با دانش آموزان آموزش موثر واقع شد و دانش آموزان نگرش مثبت تری نسبت به قبل از آموزش نسبت به محیط خود و حفاظت آن داشتند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که اطلاعات معلمان در رابطه با حفاظت از محیط زیست پایین بوده و نیاز به آموزش داشته اند و ضمنا نگرش مثبتی نسبت به حفاظت از محیط زیست نداشته اند.

کلیدواژه ها:

نگرش ، حفاظت محیط زیست ، آموزش ، دانش ، معلمان دبیرستان