تحلیل نیمرخ انگیزشی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس ریاضی بر اساس دیدگاه خود تعیین گری

پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد فرد محور، نیمرخ های انگیزشی دانش آموزان سال اول دبیرستان و تفاوت نیمرخ گروه های مختلف را از نظر میزان پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی موردمطالعه قرار داد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی – پیمایشی بود که از بین کلیه دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان های ناحیه 1 شهرستان تبریز (12768) 718 نفر به روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی به­منظور جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده­های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل گروهی و تحلیل واریانس چندمتغیره و تحلیل واریانس یک راهه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش چهار گروه از دانش آموزان: الف) گروه انگیزشی با کیفیت خوب (خودمختاری بالا- کنترل شده پایین)، ب) گروه انگیزشی با کیفیت ضعیف (خودمختاری پایین- کنترل شده بالا)، ج) گروه انگیزشی با کمیت بالا (خودمختاری بالا-کنترل شده بالا) و (د) گروه انگیزشی با کمیت پایین (خودمختاری پایین- کنترل شده پایین) را شناسایی کرد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که دانش آموزان گروه کیفیت خوب در درس ریاضی نسبت به همسالان خود در سایر گروه ها عملکرد بهتری داشتند.

کلیدواژه ها:

انگیزش خودمختار ، پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی ، خودتعیین گری ، کیفیت انگیزش