الگوی حکمرانی خوب؛ سرمایه ی اجتماعی و توسعه ی همه جانبه

تحولات اجتماعی در عرصه­ی جهانی نگرش به توسعه و پیشرفت را در سطح جوامع دستخوش تغییر و تحول کرده است. امروزه برای رسیدن به توسعه­ی همه جانبه، سازماندهی ساختار اجتماعی متفاوتی لازم است. به گونه­ای که تمام نیروهای اجتماعی در این ساختار پیش­بینی شود. الگوی حکمرانی خوب با چارچوب اجتماعی و سیاسی متفاوت هم­جهت با این شرایط جدید است. بر این اساس سوال اصلی مقاله­ی حاضر این است که الگوی حکمرانی خوب بر توسعه­ی همه جانبه چگونه تاثیر­گذار است فرض ما در این پژوهش این است که در الگوی حکمرانی خوب با ایجاد سرمایه­ی اجتماعی در ساختار سه­گانه­، خود موجب توسعه در سطوح مدیریتی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می­شود. بدین­سان در این رویکرد دولت با ماهیت و شخصیت متمایز و سازماندهی آن  بر پایه­ای منطقی و تسهیل­گر در شراکت و همکاری بخش­های اجتماعی دیگر مانند جامعه­ی مدنی و نهادهای عمومی غیردولتی و بخش خصوصی به ایفای نقش در توسعه می­پردازد و اصلی­ترین ویژگی عصر جدید و جهانی­شدن که همان تمرکززدایی است در این ساختار پیش­بینی می­شود. لذا این پژوهش تلاش دارد با روش توصیفی – تحلیلی  و با استفاده از منابع کتابخانه­ای و اسنادی نشان دهد رویکرد  الگوی حکمرانی خوب به عنوان یک رویکرد جدید در مطالعات توسعه بر دولت با جنبه­های نهادی-سازمانی (مدیریتی) و ماهیتی (سیاسی و حقوقی) و در کنار آن بر نیروهای گوناگون اجتماعی همکار و هماهنگ با یک چشم­انداز و ساختار افقی و شبکه­ای تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

الگوی حکمرانی خوب ، توسعه ، سرمایه­ی اجتماعی ، دولت