نقش امیدواری در شادکامی دانش آموزان سال آخر متوسطه دوره دوم شهر بیرجند

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش امیدواری در شادکامی دانش آموزان سال آخر متوسطه دوم شهر بیرجند و مقایسه امیدواری و شادکامی دختران و پسران انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل 2003 نفر دانش آموز که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تعداد 320 نفر بعنوان افراد نمونه انتخاب گردید. برای سنجش متغیر شادکامی از پرسشنامه آکسفورد، آرجایل و لو (1989) و برای امیدواری از پرسشنامه اسنایدر (1991) استفاده گردیده است. روایی و پایایی پرسشنامه ها تامین شده است. تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و سطح استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون) انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود که امیدواری با شادکامی رابطه دارد. همچنین در مقایسه دختران و پسران تفاوت معناداری در وضعیت دو متغیر مذکور مشاهده نشد و امیدواری در دختران و پسران پیشبینی کننده شادکامی آنها میباشد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، امیدواری ، دانش آموزان سال آخر متوسطه دوره دوم