اثر بخشی روش تدریس سازگار با مغز بر خودپنداره ریاضی و اضطراب ریاضی دانش آموزان دختر متوسطه شهر ورامین

هدف مطالعه حاضر بررسی اثر بخشی روش تدریس سازگار با مغز بر خودپنداره ریاضی و اضطراب ریاضی دانش آموزان متوسطه شهر ورامین بود، روش تحقیق مطالعه حاضر از نظر نوع هدف جز روش های تحقیق کاربردی می باشد و از نوع نحوه گردآوری داده ها، تحقیق حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی بر اساس طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود، برای نیل به این هدف تعداد 30 نفر از دانش آموزان دختر ابتدایی به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایشی 15 نفره تقسیم بندی شدند، آزمودنی ها همچنین به ابزارهای خودپنداره ریاضی تیمز و مقیاس اضطراب ریاضی پاسخ دادند، گروه آزمایش در برنامه آموزشی یادگیری مبتنی بر مغز قرار گرفت و گروه کنترل نیز این مداخله را دریافت نکرد، نتایج بر اساس آزمون کواریانس نشان داد که یادگیری مغز محور بر تغییر خودپنداره و کاهش اضطراب ریاضی دانش آموزان موثر بوده است، لذا بهتر است از برنامه های یادگیری مغز محور در کلاس های درس استفاده شود.

کلیدواژه ها:

اضطراب ریاضی ، خودپنداره ریاضی ، یادگیری مبتنی بر مغز