تصویرسازی در شعر گروس عبدالملکیان

تصویر شعری، یکی از عناصر زیبایی شناختی شعر است که از دیرباز مورد توج ه بوده است؛ تصویری که با دیگر اجزای شعر، چون معنی، عاطفه و موسیقی پیوند دارد. گروس عبدالملکیان شاعر نوپردازی است که در شعر خود با تکیه بر تصویرسازی و استفاده از عناصر حسی غیرطبیعی همگام با شاعران بعد از دهه هفتاد خود را به عنوان شاعری تصویرساز تثبیت نموده است. او بر آن است تا در شعر خویش علاوه بر خلق تصویر، روزنهای به سوی درک ژرف ساخت تصویر وکاربرد آن در شعر سپید بیابد تا بتواند شعرش را با به کارگیری عوامل نوسازی تصویر ؛ جریان سیال در ارکان گوناگون تشبیه، با کاربردی متفاوت از قالبهای کهن نمایش دهد. عنصر غالب درصورتهای خیالی شعر گروس عبدالملکیان، سینماست. عناصر دیگری همچون؛ جنگ ، طبیعت و.. در شعر او بارزند . در این مقاله کوشیده شده تا با تبیین جایگاه تصویرسازی در شعر گروس عبدالملکیان، به تحلیل و ارزیابی مهمترین عناصر شعری تصویرآفرین در آثار گروس عبدالملکیان پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

گروس عبدالملکیان ، شعرسپید ، تصویرسازی ، سینما.