بررسی ساختار ها و نشانه های معماری بیونیک در معماری ایرانی

انسان از بدو خلقت همواره در پی کشف طبیعت و ساختارهای طبیعی و الهام گرفتن از آن برای ساخت ابزار و محیط زندگی و معماری بوده است. استفاده از الگو های طبیعی علاوه بر ایجاد ساختارها و سازه های متنوع وزیبا به دلیل انس بشر با طبیعت باعث ایجاد آرامش درزندگی انسان شده است. درایران علم معماری بیونیک کمتر مورد استفاده قرار گرفته است ومعماری از ساختار ها ومکانیزم های طبیعی فاصله گرفته است. مقاله حاضر سعی دارد تا با بررسی مفهوم معماری بیونیک موضوع اصالت طرح رادر نمونه های اندک ایرانی از دیدگاه سازه و انرژی بررسی نماید و در این مسیر به مطالعه وبررسی نظریات صاحبنظران و طراحان معماری بیونیک و شناخت عناصر ساختاری و انرژی در این علم پرداخته که به شیوه تحقیق نظری و به روش تحقیق تفسیری وتحلیل محتوا انجام گرفته است. نتیجه حاصل این دیدگاه را القا می کند که در عصر حاضر مسیر آموزش و روند طراحی بناها باید بااستفاده از دیدگاه بهره گیری از طبیعت در ساختار و اصل حداقل مصرف انرژی باشد تا طرح به صورت بهینه خلق شود.

کلیدواژه ها:

بناهای ایرانی ، ساختارانرژی ، طبیعت ، معماری بیونیک