جایگاه ارمنستان در سیاست خارجی ایران و ترکیه (1992-2017)

خلاء قدرت در قفقاز جنوبی در دوران پسا جنگ سرد، رقابت منطقه ای و فرا منطقه ای را برانگیخته است در این میان ایران و ترکیه به دلیل همسایگی با این منطقه حساسیتهای خاصی به کشور تازه استقلال یافته ارمنستان قفقاز جنوبی دارند که به واسطه تحولات ژئوپلیتیکی، رقبای منطقه برای نزدیکی به این کشور تلاش می کنند. با این حال حوادث و تحولات سال های اولیه دهه 1990 موجب شد که ایران و ترکیه مسیرهای متفاوتی را در روابط خود با ارمنستان طی کنند که در خرده سیستم قفقاز جنوبی در جبهه بندی خاصی قرار می گیرند و در فضای منطقه، نوعی رقابت غیر مستقیم را با یکدیگر شکل میدهند. نوشتار حاضر با هدف بررسی اصول کلی سیاست خارجی ایران و ترکیه و فرآیند عادی سازی روابط ترکیه و ارمنستان و علل شکست آن به رشته تحریر درآمده است. لذا نگارندگان در این مقاله سعی نمودند به بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی این مسئله را توضیح دهند که اصول کلی سیاست خارجی و اهداف ایران و ترکیه در ارمنستان کدامند و کدام یک در این راه موفق تر بوده اند فرضیه مقاله حاضر این است که ترکیه با نگرش فرامنطقه ای و در راستای همکاری با غرب سیاست هایش را در قفقاز به پیش می برد اما ایران به قفقاز جنوبی رویکرد منطقه ای دارد که بعد از استقلال ارمنستان توانست روابط دوستانه و نزدیکی با این کشور به خصوص پس از جنگ ارمنستان با جمهوری آذربایجان بر سر قره باغ و انزوای این کشور توسط جمهوری آذربایجان و ترکیه برقرار کند.

کلیدواژه ها:

ایران ، ترکیه ، قره باغ ، روسیه ، سیاست خارجی