تعیین الگوی بهینه واردات گندم در شرایط مخاطره

گندم یکی از مهمترین محصولات زراعی استراتژیک در سبد غذایی مردم ایران است.از طرف دیگر تا زمانی که کشور به خودکفایی کامل در تولید این محصول دست یابد، لزوم تعیین یک الگوی بهینه و اقتصادی برای واردات این محصول استراتژیک دارای اهمیت بسزایی می باشد. هدف این تحقیق شناسایی الگوی بهینه واردات گندم از مهمترین کشور های صادرکننده با توجه به شاخص های مهم تصمیم گیری ( اقتصادی، فنی و...) ، محدودیت های پیش روی و توجه به شرایط ریسک و عدم قطعیت می باشد . تکنیک مورد استفاده در این پژوهش برنامه ریزی ریاضی چند شاخصه فازی می باشد. دوره زمانی استفاده شده در این تحقیق 12 ساله و از سال 1377 تا 1388 است. نتایج حاکی از آن است که مناسب ترین الگوی بهینه واردات گندم باید به ترتیب از کشور های چین ( 3,1 میلیون تن)، روسیه ( 1,2 میلیون تن)، آرژانتین ( 800 هزار تن) و برزیل ( 600هزار تن) می باشد. همچنین الگوی فعلی واردات گندم در ایران بهینه نمی باشد.

کلیدواژه ها:

گندم ، تصمیم گیری چند شاخصه ، ریسک و عدم قطعیت ، برنامه ریزی ریاضی ، منطق فازی