بررسی اهلیت افراد دارای اختلالات ذهنی در حقوق ایران و انگلیس

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,437

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ITPLAW02_114

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1398

چکیده مقاله:

بحث اهلیت و اثر بیماری بر آن، از مباحث گستره و مهم فقه امامیه و قانون مدنی ایران است و به عناوین مختلفی توسط فقها و حقوقدانان کشورمان بررسی شده است. بحث اهلیت بیماران در حقوق ایران بیشتر در مبحث مربوط به حجر و تاثیر آن در اهلیت حقوقی مورد بحث قرار گرفته است.بنابراین اهلیت یکی از شرایط اساسی صحت معاملات طبق ماده 190 قانون مدنی می باشد و کسانی که فاقد اهلیت لازم برای معامله باشند در صورتی که اقدام به عقد قرارداد یا معامله ای بنمایند این معامله باطل یا غیر نافذ می باشد. یکی از عواملی که باعث عدم اهلیت برای اشخاص می باشد انواع بیماریهای روانی و ... است.قواعد مربوط به اهلیت برای حمایت از شخصیت، آزادی و سلامت اراده فرد وضع شده اند، امری و مرتبط با نظم عمومی هستند و افراد نمی توانند بر خلاف آنها توافق کنند؛ بنابراین حسب مواد 959 و 960 ق.م. قراردادهای مربوط به سلب اهلیت، اعم از اهلیت تمتع و اهلیت استیفا، باطل و بلااثر است. در حقوق انگلیس، قانون کلی این است که فردی که اختلالات ذهنی دارد محدودیت هایی در قراردادهایش خواهد داشت مگر آنکه ثابت کند به دلیل شرایط ذهنی اش نفهمیده که چه چیزی داشته انجام می داده است و طرف مقابل قرارداد از عدم صلاحیت و توانایی فرد آگاه بوده باشد. در مواردی که طبق بند ششم قانون سلامت روانی 1983 دارایی های فرد دچار اختلال ذهنی را تحت کنترل دادگاه قرار می دهد.

نویسندگان