تاثیر قدرت بر نابرابری در معاهدات بین المللی

قدرت به عنوان عنصری محوری در سیاست، ساختار روابط بین الملل را مبتنی بر حقوق بین الملل شکل می دهد. این مفهوم در شکل گیری حقوق بین الملل با عملکرد شورای امنیت در صدور قطعنامه ها مطابق با فصل هفتم منشور ملل متحد توامان می شود. چنانچه اقدامات شورای امنیت با قدرت نرم همراه شود، در اعمال تحریم ها؛ و اگر مبتنی بر قدرت سخت باشد، از طریق استفاده از نیروی نظامی یا تجویز آن، تجلی می یابد. اثر این مکانیزم در شکل گیری معاهدات نا برابر حائز اهمیت است. زیرا اگر معاهده ای در نتیجه اعمال قدرت منعقد شود،می تواند به نا برابری حکمی در انعقاد معاهدات منجر شود. این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی به انضمام استفاده از منابع کتابخانه ای و الکترونیکی، وجه تمییز قدرت مشروع از نا مشروع را در ساختار حقوق بین الملل با استناد به اسناد و رویه قضایی بین المللی مورد احراز قرار داده، و نهایتا چنانچه این اعمال قدرت به نا برابری در حقوق منجر شود، می تواند به استناد موارد مقرر در عهد نامه حقوق معاهدات ۱۹۶۹ وین از موجبات بطلان تلقی شود.

کلیدواژه ها:

شورای امنیت ، تحریم های بین المللی ، توسل به زور ، معاهدات نا برابر.