تجدید آرایش سیستمهای توزیع به منظور کاهش تلفات با مدل درختی

کاهش تلفات در بخش توزیع یکی از اهداف مهم در صنعت برق می باشد لذا در این مقاله مساله پیدا کردن آرایش بهینه یک سیستم توزیع شعاعی برای کاهش تلفات در نظر گرفته شده است. تجدید آرایش بهینه انتخاب بهترین مجموعه از شاخه هائی است که هر کدام بایستی از هر حلقه انتخاب گردد برای اینکه تلفات مقاومتی خطوط کاهش یافته و از اضافه بار فیدرها، با انتقال بار به فیدرهای مجاور جلوگیری شود. در این مقاله روشی نوین پیشنهاد شده است که بر مبنای یک محاسبه ساده، میزان تلفات بهینه را با تعیین درخت بهینه برای شبکه داده شده تعیین می کند. همچنین در این روش کد گذاری کروموزوم در الگوریتم ژنتیک استفاده شده اصلاح گردیده و ضمن پیاده سازی الگوریتمی ابتکاری مقایسه ای بین این روش و روش نوین پیشنهادی، انجام گرفته است. در الگوریتم ابتکاری پیاده سازی شده، انتخاب کلیدهائی که بایستی باز شوند بر مبنای قوانین ساده ابتکاری می باشد. این الگوریتم منجر به کاهش تعداد دفعاتی که بایستی پخش بار انجام شود، شده و ضمن کاهش تعداد ترکیبهای کلیدزنی، راه حل بهینه را ارائه می دهد. برای بررسی درستی این روشها شبیه سازیهای کامپیوتری با کمک نرم افزار MATLAB بر روی سیستم تست سی و سه باس صورت گرفته است. نتایج نشان دهنده کارائی روش پیشنهادی، نسبت به سایر روشها می باشد.

کلیدواژه ها:

سیستم توزیع ، تجدید آرایش ، کاهش تلفات ، نظریه گراف ، بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک