بررسی مطالعه انتقال آب دریای خزر توسط

ایجاد خطوط انتقال آب، هجوم به طبیعت است. این روش سال هاست به دلیل اثرات اجتماعی، اقتصادی، محیط زیستی و اکولوژیکی در دنیا منسوخ شده است. این اثرات هم در حوزه دهنده وهم درحوزه گیرنده به وجود می آیند.برآورد آب برای کشاورزان 60 درصد است این درحالی است که بیش از 40 درصد از آب به شهر ها و کلان شهر ها منتقل می شود. ایران کشور کم آب و خشک است و باید خود خوراک خود را تامین کند. به همین دلیل لازم است بیش از 80 درصد آب به بخش کشاورزی تعلق بگیرد. امنیت مواد غذای یککشور یکی از اصول توسعه پایدار آن کشور است. طرح های توسعه منابع آب از طرفی وابسته به رفتار طبیعت اند و از طرف دیگر متاثر از سیستم های اقتصادی – اجتماعی اند. با توجه به کمبود منابع آب، رشد سریع تقاضا و نیز توزیع ناهمگون منابع آبی در ایران، تامین آب لازم برای تقاضاهای مختلف نیازمند اجرای طرح های انتقال بین حوضه یی آب است. بنابراین استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره در ارزیابی طرح های انتقال آب امری ضروری است. روش های تصمیم گیری چند شاخصه متداول، قابلیت مدل کردن مستقیم و دقیق درجه خوش بینی (ریسک پذیری / ریسک گریزی) تصمیم گیر را ندارند. در واقع مساله اصلی به نحوه ترکیب و تجمیع عملکردهای هر گزینه از دید معیارها بر می گردد. این مساله باعث توجه بیشتر به ساخت عملگرهای تجمیع مناسب شده است. عملگر میانگین وزنی مرتب OWA از قابلیت رفع ایراد یاد شده برخوردار است. در واقع خصوصیت ویژه آن مدل کردن بهتر خصوصیات ذهنی تصمیم گیر است. در انتقال آب دریای خزر به استان سمنان باید خطر نشان کرد که اگر شیرینسازی در مقصد انجام شود، باید دو برابر حد مجوز آب منتقل کنیم تا به اندازه نیاز، آب به دست آوریم. مگر اینکه از سیستم زیرو استفاده شود. حجم آب انتقالی به سمنان برای آشامیدنی و صنعت حدود 50 میلیون مترمکعب است و استفاده از فناوری زیرو برای حجم های کمتری از آب امکان پذیر است.

کلیدواژه ها:

مدل آب ، GIS ، آب کشاورزی