بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین بر بی تفاوتی سازمانی با نقش میانجی خلاقیت کارکنان (مورد مطالعه:کارکنان دانشگاه لرستان)

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین بر بی تفاوتی سازمانی با نقش میانجی خلاقیت در میان کارکنان دانشگاه لرستان انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 1396 به تعداد 575 نفر تشکیل داد. نمونه آماری 234 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش طبقه ای با حجم متناسب انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رهبری تحول آفرین بس و آوولیو(2000) با آلفای(92/0)، بی تفاوتی سازمانی دانایی فرد، حسن-زاده و سالاریه (1389) با آلفای(95/0) و خلاقیت تورنس(1974) با آلفای(97/0) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی smartpls2استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که رهبری تحول آفرین به صورت مستقیم(446/0-=β) بر بی تفاوتی سازمانی تاثیرگذار است. رهبری تحول آفرین به صورت مستقیم(426/0=β) بر خلاقیت تاثیرگذار است. خلاقیت به صورت مستقیم(456/0-=β) بر بی تفاوتی سازمانی تاثیرگذار است. همچنین تاثیر رهبری تحول آفرین بر بی تفاوتی سازمانی به صورت مستقیم(446/0-=β) و غیرمستقیم(194/0-=β) توسط متغیر میانجی، خلاقیت با (64/0- =β)تبیین شد. نتیجه گیری: در این رابطه زمانی که خلاقیت به عنوان متغیر میانجی وارد معادله می شود، دارای قدرت بیشتری است. به عبارت دیگر، می توان گفت که رهبری تحول آفرین با نقش میانجی خلاقیت موجب کاهش بی تفاوتی سازمانی در میان کارکنان می شود.

کلیدواژه ها:

بی تفاوتی سازمانی ، رهبری تحول آفرین ، خلاقیت