اثر فعالیت بدنی با میانجیگری ردیاب بر ترکیب بدن و عزت نفس سالمندان کم تحرک

شیوع اضافه وزن و چاقی به سرعت در کشورهای در حال توسعه به مانند کشورهای صنعتی در حال افزایش می باشد . رژیم غذایینامناسب و عدم فعالیت بدنی از مهمترین عوامل اضافه وزن و چاقی هستند که خود از مهمترین عوامل زمینه ساز بیماری های غیرواگیردار محسوب می شوند. یکی از ابزار انگیزشی برای فعالیت بدنی، ردیاب های فعالیت میباشد که عمکلرد مکانیکی-فیزیولوژیکی سالمند را مورد ارزیابی قرار میدهد و میتواند از طریق بازخوردی که به سالمند میدهد باعث انگیزش تمرین شود.روش شناسی: این تحقیق به لحاظ هدف از نوع کارآزمایی بالینی و به لحاظ جمع آوری اطلاعات، میدانی است. شرکت کنندگان 45 نفرسالمند کمتحرکی هستند که بیش از 60 سال سن داشته که در خانه سالمندان منطقه 8 شهر تهران به طور شبانه روزی پذیرایی می شدند. از پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (IPAQ)، پرسشنامه آمادگی فعالیت بدنی مثبت (+PAR-Q) و پرسشنامه انگیزه های تمرین (EMI-2) جهت انتخاب آزمودنی ها استفاده شد. آزمودنی ها در سه گروه کنترل، گروه آزمایش فعالیت بدنی با ردیاب و گروه آزمایش فعالیت بدنی بدون ردیاب بطور تصادفی آرایش شدند. جهت ارزیابی ترکیب بدن از اندازه گیری درصد چربی زیر پوست،BMI و WHR و جهت ارزیابی عزت نفس از پرسشنامه عزت نفس آیزنک استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) در گروه های مستقل و تکراری و آزمون تعقیبی حداقل تفاوت معنی دار فیشر (LSD) استفاده شد (α=.05).و پرسشنامه انگیزه های

کلیدواژه ها:

ردیاب ، فعالیت بدنی ، ترکیب بدن ، عزت نفس ، سالمندان