مقایسه اثربخشی درمان نوروفیدبک و درمان شناختی رفتاری در کاهش علائم کودکان کم توجه/بیش فعال (ADHD)

هدف اصلی پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان نوروفیدبک و درمان شناختی رفتاری با رویکرد مداخلهای (در مورد کودک و آموزش والدگری مثبت) در کاهش علائم اختلال کمبود توجه / بیشفعالی است. و از آنجا که این پژوهش مطالعه ای شبهه آزمایشی با ساختار تک آزمودنی است، از بین بیماران مبتلا به اختلال کمبود توجه / بیش فعالی مراجعه کننده به مرکز جامع اعصاب و روان قم 9 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در 3 موقعیت درمان نوروفیدبک، درمان شناختی رفتاری و لیست انتظار قرار گرفتند.ابزار پژوهش پرسشنامه کانرز والدین میباشد که ابزار سنجش مشکلات رفتاری کودکان ADHD است. این آزمون برای کلیه کودکان به صورت پیش آزمون پس آزمون به فاصله 10 هفته برای گروه نوروفیدبک و 8 هفته برای گروه شناختی رفتاری اجرا شد، از چک لیست مصاحبه بالینی نیز برای تشخیصگذاری بیماران استفاده شد. نتایج این پژوهش با استفاده از آزمون کروسکال والیس به منظور بررسی تفاوت میزان مشکلات سلوک، توجه و تمرکز (یادگیری)، تکانشگری و بیشفعالی در گروه درمانی شناختی رفتاری و نوروفیدبک به ترتیب با ارزش ( (0/046) (0/052) (0/027) (0/031 پایینتر از مقدار آلفای تعیین شده یعنی 0/05 میباشد، که تفاوت معناداری را نشان میدهد. و در بررسی رتبه بندی میانگینهای گروه ها در مقیاس مشکلات سلوک، توجه و تمرکز (یادگیری)، تکانش گری و بیش فعالی نمره میانگین ها در درمان شناختی رفتاری پایینتر از میانگینها گروه نوروفیدبک است و در نهایت اینکه هر دو روش درمانی اثرگذار بر کاهش میزان مشکلات بوده و نسبت به گروهی که درمان دریافت نکرده (گروه انتظار) به لحاظ مشکلات در موضعیت مناسب تراند.

کلیدواژه ها:

نوروفیدبک ، شناختی رفتاری ، اختلال کمبود توجه بیش فعالی ، رویکرد مداخله ای ، آموزش والدگری مثبت