بررسی پالیواکولوژی گونه براکیوپود اسپیریفرید در سازند های خلیج عمان

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 491

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PNUGEO11_197

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

در پرمین زیرین جنوب شرق خلیج عمان داخلی ناحیه هاوشی- هوخف یک مگاسکانس عظیم با تنوع زیستی فراوان از رسوبات انتهای کربونیفر تا ساکمارین (پرمین آغازین) در سازند ال خلاتا در ناحیه عمان وجود دارد که نشان دهندهپیشرفت سازند سایوان بر روی رسوبات پرمین آغازین است. این ناحیه بین پوسته اقیانوسی خلیج فارس و عدن و دریایعمان قرار گرفته است.طول و عرض جغرافیایی این ناحیه N-57˚37 , 30 E 00 01 ˚21 می باشد. ناحیه سایوان غنی از براکیوپود، دوکفه ای، گاستروپود، کرینویید، سفالوپود و بریوزوآ است. براکیوپودهای این ناحیه بهصورت سیستماتیک مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته اند که شامل:Derbyia haroubi (Angiolini et. Al, 1997), Arctitreta cf. bioni (Reed), Reedconcha permixta (Reed), Neospirifer aff. hardmani (Foord), Neospirifer sp., Trigonotreta sp., Cyrtella sp., Subansiria sp., Punctocyrtella spinosa Plodowski, Punctospirifer sp., Callispirina sp., Fleycherithyris sp., Gilledia sp.سن این تجمع از براکیوپودها به ساکمارین انتهایی می رسد. این تجمع فسیلی با استفاده از نرم افزار پست و روش یونیتاریاسوسییشن دارای سه فون زیستی تجمعی است. مهم ترین گونه براکیوپود یافت شده در این تجمع که راهنمای شناساییهیدرودینامیک این ناحیه گردید به نام Pachyocyrtella omanensis Angiolini, 1997 شناخته شده است.هدف از این کار تحقیقاتی شناخت سیستماتیک جنس و گونه های موجود در این اسمبلیج فسیلی برای اولین بار وشناخت اکولوژی در این ناحیه وابسته به نقش یخچالهای قطبی در اثر بالا رفتن دمای هوا و حرکت لاروهای فسیلی و تفسیرپالیواکولوژیکی منطقه و مکانی ناحیه می باشد.

نویسندگان

مریم نازبهرام منش تهرانی

سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، دفتر نظارت و ارزیابی

کیوان خاکسار

دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، گروه علوم تربیتی، قم، ایران