مدیریت بروز آلودگی در شبکه های توزیع آب شهری

در سال های اخیر توجه روزافزون به ایمن نگاه داشتن شبکه های آب شهری از خطرات احتمالی، طیف وسیعی از مطالعاتی را به دنبال داشته است. مهم ترین هدف این مطالعات، کمینه کردن اثرات مخرب این خطرات بر سلامت عموم بوده است. اکثر تحقیقاتی که در این زمینه انجام گرفته است، به بررسی مکان یابی ایستگاه های پایش در شبکه های آب شهری پرداخته اند. اگرچه مطالعاتی به منظور تعیین منبع آلودگی محل تزریق آلودگی به شبکه انجام شده است، اما تحقیقات صورت گرفته به منظور مدیریت بحران ایجاد شده پس از تشخیص آلودگی توسط ایستگاه های پایش در شبکه های توزیع آب شهری بسیار محدود است. یکی از مهم ترین خطرات تهدید کننده شبکه های آب شهری، حملات عمدی به منظور آلوده کردن آب شبکه با آلاینده های شیمیایی است. به دلیل اهمیت بروز آلودگی در شبکه آب شهری بر سلامت مردم و زمان بسیار مهم از هنگام تشخیص و تایید آلودگی تا شروع فعالیت های واکنشی در کاهش اثرات مخرب آلودگی بر سلامت مردم ضروری است. راه کارها و اقدامات مناسبی در این خصوص اندیشیده شود. از جمله اقدامات می توان به اعلام خطر عمومی، ایزوله کردن ناحیه آلوده شده توسط شیرهای موجود در شبکه به منظور جلوگیری از گسترش آلودگی و تخلیه آب از طریق شیرهای آتش نشانی است. در این تحقیق، مدیریت بروز آلودگی با کاهش جرم آلودگی مصرف شده در شبکه در کنار کمینه کردن تعداد عملیات واکنشی بررسی شده است. این مسیله با استفاده از الگوریتم ژنتیک مطالعه شده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، شبکه توزیع آب ، مدیریت پیامد ، الگوریتم ژنتیک