اثر مکمل سازی کوانزیم Q10 بر برخی شاخص های اکسیداتیو و آنتی اکسیداتیو در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه و هدف: بخوبی مشخص شده که استرس اکسیداتیوها در بیماری مولتیپل اسکلروزیس سبب آسیب غشا لیپیدی و تخریب بافت عصبی می شود. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر هشت هفته مصرف مکمل کوانزیم Q10 بر برخی شاخص های اکسیداتیو و آنتی اکسیداتیو در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود مواد و روش ها: دراین تحقیق نیمه تجربی30 بیمار زن مبتلا به MS (میانگین سنی 9/15± 35/19 سال، وزن 13/62±59/21 کیلوگرم و مقیاس ناتوانی 0/64 ±21/3) داوطلب شدند و بطور تصادفی در 2 گروه مساوی دارونما و مکمل قرار گرفتند. آزمودنی ها روزانه 300 میلی گرم مکمل کوانزیم Q10 یا دارونما در سه وعده صبح، ظهر و شب بصورت کپسول خوراکی مصرف کردند. قبل و بعد از دوره مکمل سازی، برای بررسی تغییرات آنزیم های سوپر-اکساید دیسموتاز(SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز(GPX)، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) ، میزان مالون دی-الدهید(MDA) و کوانزیم Q10 از همه آزمودنی ها در حالت ناشتایی خون گیری به عمل آمد و شاخص ناتوانی همه آزمودنی ها اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون ناپارمتریک من ویتنی در سطح معنی داری P<0.05 در نرم افزار SPSS نسخه 20 بررسی شدند.نتایج: نشان داد که شاخص سوپر اکساید دیسموتاز و کوانزیم Q10 در مقایسه با گروه دارونما افزایش معنا داری داشت(P=0.001). اما دیگر شاخص های تحقیق (GPX ,TAC ,MDA) و شاخص ناتوانی حرکتی EDSSبین دو گروه تفاوت معنا داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظرمی رسد مصرف مکمل کوانزیم Q10 بر شاخص ناتوانی حرکتی و پراکسیداسیون لیپید در زنان مبتلا به MS تاثیر ندارد اما می تواند باعث بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی در این بیماران شود.

کلیدواژه ها:

مکمل کوانزیم Q10 ، مولتیپل اسکلروزیس ، پراکسیداسیون لیپیدی ، سوپراکساید دیسموتاز