ارتباط بین آلودگی هوا با میزان پذیرش بیمارستانی اورژانسی بیماران قلبی عروقی و تنفسی طی ده سال با استفاده از مدل Air Q

زمینه و هدف: آلودگی هوا امروزه به عنوان یکی از عوامل اصلی تهدید کننده سلامت انسان به شمار می رود. میزان بالای آلاینده ها موجب افزایش مرگ و مراجعه اورژانسی به بیمارستان در اثر بیماری های مختلف در مناطق آلوده از جمله شهر تهران می گردد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آلودگی هوای تهران بر موارد پذیرش اورژانسی بیماران در تهران طی سال های 84-93 انجام گرفت. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی می باشد.اطلاعات غلظت آلاینده ها، شاخص های هواشناسی و داده های جمعیتی مورد نیاز از شرکت کنترل کیفیت هوا تهران، اداره محیط زیست تهران، سازمان هواشناسی و مرکز آمار دریافت گردید. پس از اعتبار سنجی داده ها، مقادیر مورد نیاز جهت ورود به نرم افزارو کمی سازی اثرات بهداشتی در محیط اکسل محاسبه گردید. سپس جهت محاسبه تعداد موارد مراجعه اورژانسی از مدل Air Q که توسط WHO ارایه شده است استفاده گردید. عوامل خطر بیماری ها از طریق محاسبه خطر نسبی در سه سطح و میزان بروز تعیین شد.یافته-ها: طبق نتایج تعداد موارد مراجعه اورژانسی به بیمارستان ها به علت بیماری های قلبی-عروقی و تنفسی ناشی از مواجه با ذرات معلق طی سال های 84-93 به ت رتیب 20990 و 54352 نفر برآورد گردید همچنین تعداد موارد مراجعه اورژانسی به علت بیماری انسداد مزمن ریوی COPD از ناشی از مواجهه با آلاینده های دی اکسید گوگرد، دی اکسید نیتروژن و ازن به ترتیب 1806، 2454، 2941 نفر برآورد گردید. همچنین میزان مراجعه اورژانسی ناشی از انفارکتوس میوکارد حاد طی ده سال 2478 مورد محاسبه د نتیجه-گیری: آلودگی هوای تهران مراجعه اورژانسی به بیمارستان ها را افزایش داده و خطر بروز بیماری های تنفسی و قلبی را نیز بالا می برد. انجام اقداماتی جهت کاهش و کنترل آلودگی هوا و آمادگی بیمارستان ها ازجمله بخش های اورژانس به ویژه در روزهای که آلودگی هوا بالا می باشد دارای اهمیت فراوانی می باشد

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، بیماری های قلبی ، بیماری های تنف سی ، پذیرش اورژانسی ، مدل Air Q