زمانبندی وظایف در محیط رایانش ابری با استفاده از الگوریتم ترکیبی ژنتیک و تکاملی تفاضلی

رایانش ابری در حال حاضر محبوب ترین تکنولوژی بوده و دارای پتانسیل های تحقیقی زیادی در زمینه های مختلف مانند تخصیص منابع، زمانبندی وظایف، امنیت و حریم خصوصی و غیره می باشد. ابری در این سال ها یکی از موضوعات تحقیقاتی مهم در زمینه علوم کامپیوتر بوده است و یک مدل برای دسترسی و استفاده از منابع اشتراکی می باشد، که این منابع می تواند شامل سرویس، کارهای پردازشی، ذخیره سازی و .. باشند. رایانش ابری مبتنی بر درخواست و تقاضا بوده که کاربران با ارسال درخواست خود برای استفاده آسان و راحت تر منابع موجود از فراهم کنندگان و سرویس دهنده گان این منابع است که برای هر درخواست ارسال شده، بخشی از منابع آنها را به خود اختصاص می دهد که این تخصیص منابع خود یک چالش در رایانش ابری است. زمانبندی یکی از مسایل مهم برای بهبود بهره وری از تمام خدمات مبتنی بر ابر است. یکی از اهداف زمانبندی استفاده از منابع به طور موثر و به دست آوردن حداکثر بهره وری است. زمانبندی یک مشکل مهم در رایانش ابری بوده، زیرا یک ارایه دهنده سرویس ابر دراختیار بسیاری از کاربران در سیستم رایانش ابری است. بنابراین برنامه ریزی و زمانبندی، مسیله اصلی در ایجاد سیستم های رایانش ابری است .انواع مختلفی از الگوریتم های زمانبندی وظایف وجود دارد. الگوریتم های زمانبندی باید وظایف را به گونه ای تنظیم کنند که در آن تعادل بین بهبود عملکرد و کیفیت خدمات و در عین حال حفظ وظایف ها و عدالت در میان این وظایف باشد. در این مقاله روشی ترکیبی از الگوریتم ژنتیک و تکاملی تفاضلی در راستای زمانبندی وظایف در محیط رایانش ابری ارایه شده است. نتایج حاصل از پیاده سازی روش ارایه شده، نشان از برتری روش پیشنهادی از لحاظ معیار زمان اجرا در مقایسه با سایر الگوریتم ارایه شده دارد.

کلیدواژه ها:

رایانش ابری ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم تکاملی تفاضلی ، زمانبندی وظایف ، زمان اجرا