تیوری شهر هوشمند و زیرساختهای آن برای آینده نگاری شهرهای ایران (نمونه موردی منطقه یک شهر مشهد)

این پژوهش خلاصه ای از ادبیات گسترده در مفهوم شهر هوشمند است. این مفهوم برای اولین بار در شهرهای موجود طراحی شده مطرح شد. در همین زمینه، نظریه پردازان برنامه ریزی شهری مقوله شهر پایدار و در قالب آن شهر فشرده و رشد هوشمند را در دستور کار قرار دادند. در این پژوهش، هدف؛ بررسی شاخصهای رشد هوشمند شهری در شهر مشهد (منطقه یک) بر اساس شاخصه های اقتصاد هوشمند، پویایی هوشمند، محیط هوشمند، حکمرانی یا مدیریت هوشمند، زندگی و مردم هوشمند می باشد. روش اصلی مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی با ماهیتی قیاسی است که با استفاده از تکنیک SWOT همچنین آزمون همبستگی اسپیرمن انجام شده است. به دلیل نوع تحقیق و همچنین گستردگی جامعه ی آماری و به تبع آن پیچیدگی نمونه ی آماری و برای دسترسی سریع تر به نظرات پرسش شوندگان، بهترین روش جمع آوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه در نظر گرفته شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که با فراهم کردن زیرساختهای شهر هوشمند در ابعاد مدیریتی، فشارروانی کاسته و کیفیت زندگی اجتماعی و فردی ساکنان منطقه یک شهر مشهد را افزایش می دهد. همچنین بین احاطه دانش فناوری اطلاعات و یک سازمان واحد کنترل و برنامه ریزی با شهر هوشمند رابطه وجود دارد و لازمه شهر هوشمند رسیدن به پارامترهای اقتصاد هوشمند، حمل و نقل هوشمند، شهروند هوشمند و مدیریت اداری هوشمند است.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، زیر ساخت های شهر هوشمند ، شهروند هوشمند ، توسعه شهری ، منطقه یک مشهد