بهره گیری از علم و دانش روانشناختی در طراحی خوابگاه های دانشجویی

در دنیای امروز، دانشگاه ها درجهت رشد وتعالی جامعه نقشی کلیدی و حیاتی ایفا می کنند به همین دلیل در بسیاری از جوامع برای گسترش کمی وکیفی مراکز آموزش عالی ، قدم های حساب شده ای برداشته می شود. یکی از مواردی که در جهت توسعه این مراکز اهمیت بسیاردارد ، امکانات رفاهی و در راس آنها تامین محل اسکان دانشجویان (خوابگاه) است. توجه به نیازمندیها و مسایل دانشجویان که نیروی انسانی آینده را تشکیل خواهند داد ، ضرورت خود را نمایان می کند. این امکانات می بایست با شرایط کمی وکیفی قابل قبول، بستر وزمینه را به منظور فراهم آوردن شرایط مناسب تحصیلی ایجاد نماید. خوابگاه ها نخست از نظر نوع ساختمان و چگونگی ساختار فضایی و عملکردی آن و نحوه انطباق با شرایط دانشجویان و زیست دانشجویی و دوم از نظر نوع ارتباط اینگونه فضاها و اماکن با بافت شهری و محیط پیرامون خود حایز اهمیت هستند. که در این پژوهش بیشتر از نقطه نظر دوم مورد بررسی قرار می دهیم. خوابگاه های دانشجویی به دلیل نوع کاربرد و استفاده از آنها که سکونت و زندگی است جزیی از بافت مسکونی تلقی می گردند که از این جهت مشابه سایر بخشهای مسکونی موجود در شهرها می باشند. اما از دیدگاه دیگر چند تفاوت اساسی نیز با سایر بخشهای مسکونی دارند که باعث بروز ویژگی ها و خصوصیات متمایز با بافتهای مسکونی می گردد .

کلیدواژه ها:

خوابگاه ، دانشجویان ، مراکز آموزش عالی ، توسعه ، اسکان