جایگاه احساس غربت به عنوان یک فشار روانی در ارتباط با دانشجویان خوابگاهی

هر ساله دانشجویان زیادى خانه را به قصد ورود به دانشگاه ترک میکنند . این امر به همان اندازه که براى فرد فرصتهای جدید به همراه میآورد، وى را با چالشها و عوامل تنش زا نیز روبرو میکند که به نحوى اجتناب ناپذیر با چنین انتقالىهمراهند . در واقع احساس غربت به عنوان یک تنیدگی زا محسوب میشود. در واقع زندگی دانشجویی شرایطی تازه بوده که برای دانشجویان جدیدالورود تنیدگی های خاص خود را به همراه دارد. دانشجویان، به خصوص دختران، با چالشهای فرهنگی و تحصیلی بسیاری در خوابگاه روبه رو هستند. ترک خانه منجر به بر هم خوردن تعادل میان منابع فردى و مطالبات موقعیت جدید میگردد، سپس فرد به ارزیابى این عدم تعادل )مشکل در سازش( میپردازد و در صورت تلقى تهدید، دست به مقابله میزند . اگر مقابله موفقیت آمیز صورت نگیرد ) مثلاً نشخوار فکرى در مورد محیط قبلى ( ، پیامدهاى آنى که همان علائم احساس غربت )احساس تنهایى( هستند به وجود میآیند و در صورت ادامه یافتن احساس غربت، آثار بلند مدت آن ، یعنى افسردگى و اضطراب را خواهیم داشت

کلیدواژه ها:

خوابگاه دانشجویی ، بهداشت روانی ، روانشناسی محیطی ، احساس غربت