تحلیل قابلیت اعتماد خرپاهای فضایی با استفاده از روش مرتبه دوم قابلیت اعتماد

به دلیل تغییرپذیری و عدم قطعیت موجود در شرایط محیطی و نیز پارامترهای سازه ای، روش های قابلیت اطمینان سازه ها برای محاسبه تغییرات پاسخ سیستم سازه ای در اثر تغییرات پارامترهای ورودی و درنهایت به دست آوردن احتمال خرابی سازه توسعه داده شده اند. در میان روشهای ارایه شده برای محاسبه احتمال خرابی سازه ها روش مرتبه اول قابلیت اعتماد به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از مهمترین دلایل استفاده از این روش کارایی محاسباتی بالای این روش و نیاز به تعداد کم تحلیل سازه برای محاسبه احتمال خرابی میباشد. بزرگترین محدودیت این روش، عدم دقت مناسب این روش به دلیل استفاده از یک تقریب مرتبه اول خطی برای تخمین تابع حالت حدی می باشد. در این مقاله با توجه به محدودیت روش مرتبه اول قابلیت اعتماد در تخمین دقیق احتمال خرابی و شاخص قابلیت اعتماد سازه ها، از روش مرتبه دوم قابلیت اعتماد برای محاسبه احتمال خرابی یک سازه خرپایی با مدل اجزای محدود استفاده است. به علت استفاده از روش اجزای محدود برای تحلیل خرپا و ضمنی بودن تابع حالت حدی، محاسبه مشتقات تابع حالت حدی نسبت به متغیرهای تصادفی با استفاده از روش تفاضلات محدود انجام شده است. نتایج اعمال روش مرتبه دوم قابلیت اعتماد بر روی سازه خرپایی نشان دهنده دقت و کارایی نسبتا مناسب روش مرتبه دوم در تخمین احتمال خرابی و قابلیت اعتماد سازه ها میباشد.

کلیدواژه ها:

تحلیل قابلیت اطمینان ، روش اجزای محدود مبتنی بر قابلیت اعتمادروش مرتبه دوم قابلیت اعتماد ، خرپاهای فضایی.