بررسی میزان حس تعلق مکان در مجتمع های مسکن مهر (مطالعه موردی: مسکن مهر پیله سحران شهر اردبیل)

حس مکان، عاملی است که موجب تبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه برای افراد خاص می گردد. تنها پدیده ای که دغدغه هویت دارد، انسان است. انسان همواره به دنبال ابزاری می گردد تا خود را تبیین کند؛ در این میان شهر و مکان سکونت انسان نقش مهمی را ایفا می کند. شهری که فاقد هویت باشد، از خصیصه-های شهری فاصله دارد و ساکنین آن به منزله مهمانانی تلقی می شوند که هیچ نوع حس دلبستگی و تعلق به آن نداشته و تمایلی به حل مشکل مکان زندگی خود نشان نمی دهند. در این راستا تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان حس تعلق مکان در مسکن مهر پیله سحران شهر اردبیل انجام شد. روش تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی است و جامعه آماری در این پژوهش ساکنان مسکن مهر شهر پیله سحران اردبیل می باشد بر اساس آمار موجود تعداد آنان 12210 نفر می باشد که حجم نمونه ی با استفاده از فرمول کوکران 372 نفر تعیین شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه از آزمون t تک نمونه ای، آزمون t مستقل، آزمون Anova در نرم افزار Spss استفاده شده است. نتایج نشان داد در این منطقه مسکونی حس تعلق مکانی، پایین تر از حد متوسط هستند. همچنین، از نظر ویژگی های جمعیت شناسی بر خلاف بیشتر تحقیقات تفاوتی در حس تعلق وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، مسکن مهر ، شهر اردبیل.